پودر تائورین برای حیوانات

باندیت به راحتی در حین بازی نفس‌نفس می‌زد و انرژی کمتری برای انجام فعالیت‌هایی که بیشتر از همه دوست داشت، داشت. این علائم نشان‌دهنده این است که مشکلی وجود دارد.

• خستگی
• انرژی کمتر
• تنفس سنگین در حین ورزش
• سرفه

اینها همه علائم مرتبط با DCM هستند. اگر دوست پشمالوی شما هر یک از این علائم را نشان می‌دهد، لطفاً فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. کاردیومیوپاتی اتساعی می‌تواند منجر به صدای اضافی قلب، آریتمی و مایع در ریه‌ها شود.

اسیدهای آمینه بلوک‌های سازنده اصلی پروتئین هستند. 22 اسید آمینه وجود دارد که برای عملکرد صحیح بدن مورد نیاز هستند.

در سگ‌ها، 12 عدد از این اسیدهای آمینه “غیرضروری” هستند، به این معنی که بدن می‌تواند آنها را به تنهایی بسازد. 10 اسید آمینه دیگر “ضروری” هستند، به این معنی که باید از طریق رژیم غذایی تامین شوند.

تائورین به عنوان یک نیاز غذایی برای گربه‌ها شناخته شده است و ممکن است برای برخی از نژادهای سگ نیز ضروری باشد.

در اینجا آنچه باید در مورد میزان تائورین در غذای سگ، خطر کاردیومیوپاتی اتساعی (DCM) ناشی از کمبود تائورین و اینکه آیا باید مکمل‌های تائورین را برای سگ‌ها در نظر بگیرید، بدانید، آورده شده است.

آیا غذای سگ تائورین دارد؟

از آنجا که تائورین به عنوان “ضروری” برای گربه‌ها شناخته شده است، غذای گربه باید با تائورین به مقادیری که توسط انجمن مقامات کنترل غذای آمریکا (AAFCO) و شورای تحقیقات ملی (NRC) تعیین شده است، غنی شود.

با این حال، تا به امروز، هیچ الزام مشخصی برای غنی‌سازی غذای سگ با تائورین وجود ندارد. میزان نیازمندی سگ‌ها به تائورین غذایی هنوز در حال بررسی است و ممکن است به نژاد بستگی داشته باشد.

چگونه حیوان خانگی شما مقدار مناسب تائورین را دریافت می‌کند؟

تائورین می‌تواند در بدن شما از سایر اسیدهای آمینه گوگردی ساخته شود یا می‌تواند از طریق غذا مصرف شود. در مورد باندیت، بدن او تائورین کافی تولید نمی‌کرد، به همین دلیل صاحبش نیاز داشت آنچه را که در ظرف غذایش قرار می‌گرفت، تنظیم کند.

سطح تائورین را می‌توان به سادگی با افزودن (یا افزایش) پروتئین مبتنی بر گوشت در رژیم غذایی حیوان خانگی خود افزایش داد. هر نوع گوشتی تا زمانی که تازه و با کیفیت خوب باشد، مناسب است (هر چیزی که حاضر باشید روی میز شام خود سرو کنید). اندام‌هایی مانند قلب نیز سرشار از تائورین هستند و مطمئناً باعث آبریزش دهان سگ شما می‌شوند.

اگر ترجیح می‌دهید گوشت را به صورت خام سرو نکنید، چندین جایگزین وجود دارد. گوشت‌های خشک‌شده منجمد و خشک‌شده برشته، هر دو گزینه‌های مناسبی به همراه خشک کردن با هوا هستند. گوشت‌ها همچنین می‌توانند به آرامی پخته شوند، تاکید بر آرامی. تائورین دو نقطه ضعف دارد که یکی گرما است (و دیگری آب).

چرا غذای خشک به تنهایی کافی نیست؟

برای توضیح اینکه چرا غذای خشک به تنهایی کافی نیست، باید به گذشته، به دهه‌ای که جین، موهای بزرگ و رنگ‌های پاستلی در آن سلطنت می‌کردند، سفر کنیم. سلام، دهه 80. در این زمان، یک روند مشکل‌ساز به وجود آمد که بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی را نگران کرد. کاردیومیوپاتی اتساعی در گربه‌ها شایع شده بود. گربه‌ها، به عنوان گوشتخواران واقعی، واقعاً به تائورین نیاز دارند (که دوباره، در پروتئین‌های گوشت یافت می‌شود).

به دلیل این روند، AAFCO، انجمن مقامات کنترل غذای آمریکا، تصمیم گرفت این امر را به یک الزام در تمام غذاهای گربه تبدیل کند، تقریباً کاردیومیوپاتی اکتسابی را در گربه‌ها ریشه‌کن کرد (عجب!).

برای سگ‌ها، تصور می‌شد که آنها می‌توانند با کمک سایر اسیدهای آمینه گوگردی، تائورین را در بدن خود تولید کنند. (برخی از سگ‌ها می‌توانند.) به امروز برگردیم و AAFCO هنوز تائورین را در غذاهای سگ الزامی نمی‌داند، زیرا اسیدهای آمینه حاوی گوگرد (سیستئین و متیونین، کلمات بزرگ، وظیفه حتی بزرگتر) در فرمول‌های غذای خشک گنجانده شده‌اند.

بنابراین، علاوه بر آن اسیدهای آمینه، چه چیز دیگری در غذای خشک گنجانده شده است؟ صنعت غذای حیوانات خانگی در سال‌های اخیر از رژیم‌های غذایی پر از غلات به بدون غلات تغییر جهت داده است. این بدان معنا نیست که بیشتر غذاهای خشک اکنون حاوی مقدار زیادی گوشت هستند، بلکه پرکننده‌های دیگری جای غلات را گرفته‌اند.

نشاسته‌هایی مانند سیب‌زمینی، نخود فرنگی و تاپیوکا اکنون در مواد تشکیل‌دهنده غذای حیوانات خانگی رایج هستند. در حالی که قطعاً دادن گیاهان و غلات به حیوانات خانگی شما بد نیست، مهم است که بدانید این گروه‌های غذایی حداقل مقدار تائورین را دارند. تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا، دیویس نشان داد که سگ‌های مبتلا به DCM رژیم‌های غذایی بدون غلات داشتند و سطح تائورین آن سگ‌ها پایین بود.

نکته اصلی این است که تائورین از رژیم غذایی غنی از گوشت‌ها و اندام‌های با کیفیت بالا به دست می‌آید. پروتئین‌ها از گیاهان و گوشت به دست می‌آیند، اما پروتئین‌های گیاهی به تنهایی مقدار تائورین مورد نیاز حیوان خانگی شما را ندارند. بیشتر غذاهای خشک به شدت به پروتئین‌های گیاهی متکی هستند، به این معنی که به تنهایی منبع خوبی از تائورین نیستند.

آیا سگ من در معرض خطر است؟

DCM یک بیماری مزمن است و سگ‌های میانسال تا مسن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. توجه به این نکته مهم است که همه بیماری‌های قلبی سگ یا کاردیومیوپاتی اتساعی را نمی‌توان به سطوح پایین تائورین نسبت داد، اما برخی از آنها می‌توانند. کمبود تائورین تجمعی است و برای تاثیرگذاری بر اندام‌ها زمان می‌برد.

به طور کلی، پس از دو تا سه سال، سگ‌ها می‌توانند شروع به نشان دادن علائم کنند. DCM می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و به نظر می‌رسد سگ‌های بزرگتر، 40-50 پوند و بالاتر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سگ‌های بزرگتری که از نظر تغذیه ضعیف هستند، کمبود بیشتری خواهند داشت که جمع می‌شود. همچنین، اگرچه همه سگ‌ها پتانسیل ابتلا به DCM را دارند، این نژادها ممکن است مستعدتر باشند:

• دوبرمن‌ها
• باکسرها
• گلدن رتریورها
• گریت دین‌ها
• کوکر اسپانیل‌ها

کاردیومیوپاتی اتساعی قطعاً می‌تواند کشنده باشد، اما سگ‌ها بسته به شدت بیماری می‌توانند سال‌ها زندگی کنند. حتی بهتر از آن، کیفیت زندگی سگ‌های مبتلا به DCM می‌تواند پس از افزودن پروتئین‌های مبتنی بر گوشت سرشار از تائورین به رژیم غذایی آنها بهبود یابد. بهبودها در سگ‌های مبتلا به DCM در عرض یک ماه مشاهده شد. پس به یاد داشته باشید، گوشت برای سگ شما خوب است (آنها در نهایت گوشتخوار هستند).