انتخاب امولسیفایر مناسب برای عملکرد بهتر محصول، با درک نوع امولسیونی که در حال استفاده از آن هستید، آغاز می‌شود.
امولسیفایر چیست و چرا اهمیت دارد؟
در فرمولاسیون‌های آرایشی، امولسیفایر یک ماده کلیدی است که به روغن و آب – دو ماده‌ای که به طور معمول با هم مخلوط نمی‌شوند – اجازه می‌دهد تا ترکیب شده و یک محصول پایدار و یکنواخت را تشکیل دهند. بدون امولسیفایر، فرمولاسیون شما به سرعت جدا می‌شود و لایه‌ای از روغن روی آب یا بالعکس باقی می‌ماند.
امولسیفایرها با کاهش کشش سطحی بین فازهای روغن و آب عمل می‌کنند. آنها هم بخش‌های آب‌دوست (هیدروفیلیک) و هم بخش‌های روغن‌دوست (لیپوفیلیک) را در ساختار مولکولی خود دارند که به آنها اجازه می‌دهد با هر دو فاز تعامل داشته و یک امولسیون پایدار ایجاد کنند.
ایجاد یک امولسیون پایدار برای اطمینان از عملکرد محصول، ماندگاری و رضایت مصرف‌کننده حیاتی است. چه در حال فرموله کردن یک مرطوب‌کننده ابریشمی، یک سرم سبک یا یک بالم پاک‌کننده غنی باشید، انتخاب امولسیفایر می‌تواند به طور چشمگیری بر بافت، پایداری و اثربخشی محصول نهایی تأثیر بگذارد.
دو نوع اصلی امولسیون در لوازم آرایشی استفاده می‌شود:
- امولسیون‌های روغن در آب (O/W): اینها فرمولاسیون‌هایی هستند که قطرات روغن در یک فاز پیوسته آب پراکنده شده‌اند. در لوسیون‌ها، سرم‌ها و کرم‌های سبک رایج هستند، امولسیون‌های O/W معمولاً احساس سبکی دارند و به سرعت جذب می‌شوند.
- امولسیون‌های آب در روغن (W/O): در این امولسیون‌ها، قطرات آب در یک فاز پیوسته روغن پراکنده شده‌اند. آنها معمولاً غنی‌تر و پوشاننده‌تر هستند، که آنها را برای محصولات پوست خشک، کرم‌های محافظ پوست و برخی ضد آفتاب‌ها ایده‌آل می‌کند.
درک نوع امولسیونی که در حال فرموله کردن آن هستید، اولین گام در انتخاب امولسیفایر مناسب برای عملکرد بهینه است.
فروش انواع امولسیفایر در بهبود شیمی
شرکت بهبود شیمی به عنوان یکی از تخصصی‌ترین مراکز فروش عمده انواع امولسیفایرهای آرایشی، محصولات امولسیفایر را با بهترین کیفیت و قیمت به همراه آنالیز به فروش می‌رساند. جهت خرید انواع امولسیفایر با کارشناسان فروش ما در تماس باشید.
انواع امولسیفایرها در محصولات آرایشی و بهداشتی
انتخاب بهترین امولسیفایر با درک انواع مختلف آن و نحوه عملکردشان در فرمولاسیون شروع می‌شود.
غلظت فاز روغنی
نسبت روغن به آب در دستورالعمل، بر انتخاب امولسیفایر تأثیر می‌گذارد. بارهای روغنی بالاتر (بالاتر از حدود 25%) به امولسیفایرهای قوی‌تر یا خاص‌تر، برای حفظ پایداری نیاز دارند.
نکته: در فازهای روغنی بالا، برای کمک به حفظ ساختار استفاده از کو-امولسیفایرها یا پایدارکننده‌ها را پیشنهاد می‌کنیم.
بافت و ویسکوزیته مطلوب
امولسیفایرها نقش بزرگی در حس نهایی محصول برعهده دارند. برخی امولسیون‌های غلیظ و کرمی ایجاد می‌کنند؛ برخی دیگر حس سبک، روان یا ژل‌مانند به وجود می‌آورند.
- برای بافت‌های سبک‌وزن: از امولسیفایرهای روغن در آب با ویسکوزیته پایین یا سیستم‌های فرآیند سرد استفاده کنید.
- برای کرم‌های غلیظ‌تر: امولسیفایرهایی را انتخاب کنید که ساختار ایجاد می‌کنند یا با غلیظ‌کننده‌ها ترکیب می‌شوند.
سازگاری با مواد فعال و PH
امولسیفایر باید در محدوده اسیدی فرمول نهایی پایدار باشد و با مواد فعال تداخل نداشته باشد. برخی از امولسیفایرها ممکن است در سیستم‌های اسیدی به خوبی عمل نکنند یا ممکن است مواد حساس مانند نیاسینامید یا پپتیدها را ناپایدار کنند.
نکته: همیشه محدوده pH توصیه شده امولسیفایر را بررسی کنید و هنگام کار با مواد بیواکتیو، پایداری آن را آزمایش کنید.
پروفایل حسی
تجهیزات موجود، ملاحظات انرژی و انتخاب مواد فعال حساس به حرارت، بر سیستمی که از امولسیفایر استفاده می‌کنید تأثیر می‌گذارد.
- فرآیند سرد: عالی برای مواد فعال حساس به حرارت، تولید سریع.
- فرآیند گرم: اغلب برای امولسیون‌های غلیظ‌تر و غنی‌تر یا سیستم‌های مبتنی بر موم مورد نیاز است.
نوع کاربرد (صورت، بدن، مو و غیره)
محل و نحوه استفاده از محصول شما می‌تواند انتخاب امولسیفایر را تعیین کند. برای مثال:
- کرم‌های صورت ممکن است به سیستم‌های سبک و غیرکمدوژنیک (غیر مولد جوش) نیاز داشته باشند.
- باترهای بدن (بادی باتر) اغلب به امولسیفایرهای غنی‌تر احتیاج دارند.
- ماسک‌های مو از امولسیفایرهایی که با عوامل نرم‌کننده یا سیلیکون‌ها به خوبی کار می‌کنند، سود می‌برند.
پایداری و ماندگاری
پایداری امولسیون در طول زمان برای عملکرد و ایمنی محصول حیاتی است. امولسیفایر شما باید در برابر نوسانات دما، زمان و فعالیت میکروبی (در ترکیب با نگه‌دارنده‌های مناسب) مقاومت کند.
نکته: آزمایش پایداری را در شرایط تسریع‌شده (چرخه‌های گرما/سرما، سانتریفیوژ و غیره) انجام دهید.
شرایط فرآیند (فرآیند سرد در مقابل فرآیند گرم)
برخی از امولسیفایرها برای فعال شدن صحیح نیاز به حرارت دارند، در حالی که برخی دیگر در فرمولاسیون‌های فرآیند سرد کار می‌کنند. تجهیزات موجود، ملاحظات انرژی و انتخاب مواد فعال حساس به حرارت، بر سیستمی که برای امولسیفایر استفاده می‌کنید تأثیر می‌گذارد.
- فرآیند سرد: عالی برای مواد فعال حساس به حرارت، تولید سریع.
-
فرآیند گرم: اغلب برای امولسیون‌های غلیظ‌تر، غنی‌تر یا سیستم‌های مبتنی بر موم مورد نیاز است.
امولسیون‌های آب در روغن (W/O)
یک امولسیون آب در روغن نوعی امولسیون آرایشی است که در آن قطرات ریز آب در فاز روغنی پراکنده می‌شوند. این ساختار برعکس امولسیون رایج‌تر روغن در آب است که در آن قطرات روغن در آب معلق هستند. در یک امولسیون آب در روغن، فاز روغنی یک سد محافظ و پوشاننده ایجاد می‌کند که تبخیر آب را کند می‌کند و آن را برای مرطوب‌کننده‌های غنی و ماندگار و فرمولاسیون‌های مقاوم در برابر آب مناسب می‌کند.
امولسیفایرهای محبوب و کاربردهای آنها
با وجود صدها امولسیفایر در بازار، بهتر است با چند گزینه شناخته‌شده شروع کنید و بفهمید که هر کدام برای چه چیزی مناسب‌تر هستند. چه در حال ساخت یک لوسیون، کرم، سرم یا بادی‌باتر باشید، انتخاب امولسیفایر مناسب می‌تواند فرمولاسیون شما را بسازد یا خراب کند.
در اینجا برخی از امولسیفایرهای محبوب مورد استفاده در لوازم آرایشی آورده شده است – همراه با پیشنهاداتی از کاتالوگ خودمان و راهنمایی در مورد زمان ترکیب برای بهترین نتایج:
گلیسریل استئارات سیترات (Glyceryl Stearate Citrate)
INCI: Glyceryl Stearate Citrate
میزان مصرف: ۱ تا ۵ درصد
یک امولسیفایر ملایم، آنیونی O/W (روغن در آب) که از روغن‌های گیاهی و اسید سیتریک به دست می‌آید. به دلیل سازگاری عالی با پوست و بافت ابریشمی‌اش شناخته شده است.
بهترین برای:
- فرمولاسیون‌های طبیعی و ارگانیک
- کرم‌ها و لوسیون‌های صورت
- امولسیون‌های سبک با حس نرمی
ستئاریل الکل و ستئاریل گلوکوزید (Cetearyl Alcohol & Cetearyl Glucoside)
INCI: Cetearyl Alcohol (and) Cetearyl Glucoside
میزان مصرف: ۲ تا ۶ درصد
یک سیستم امولسیفایر و کمک‌امولسیفایر غیر یونی که اغلب در امولسیون‌های O/W استفاده می‌شود. بافت‌های خامه‌ای ایجاد کرده و پایداری را بهبود می‌بخشد.
بهترین برای:
- کرم‌ها، لوسیون‌ها و بادی‌باترها
- فرمولاسیون‌های پوست حساس
- ترکیب با سایر امولسیفایرها برای بافت‌های غلیظ‌تر
پلی‌گلیسریل-۶ دی‌استئارات (Polyglyceryl-6 Distearate)
INCI: Polyglyceryl-6 Distearate
میزان مصرف: ۱ تا ۴ درصد
یک امولسیفایر با منشأ طبیعی فاقد PEG (پلی‌اتیلن گلیکول) که برای محصولات زیبایی “پاک” ایده‌آل است. حس عالی روی پوست ایجاد می‌کند و استفاده از آن در فرآیندهای سرد یا گرم آسان است.
بهترین برای:
- فرمولاسیون‌های پاک و دوستدار محیط زیست
- مرطوب‌کننده‌های سبک صورت
- ترکیب با کمک‌امولسیفایرها برای بافت‌های غنی‌تر
ستئاریل اولیوات و سوربیتان اولیوات (Olivem 1000)
INCI: Cetearyl Olivate (and) Sorbitan Olivate
میزان مصرف: ۳ تا ۵ درصد
یک امولسیفایر با منشأ طبیعی که از لیپیدهای پوست تقلید کرده و از سد دفاعی پوست و کاربرد روان پشتیبانی می‌کند. ساختارهای کریستال مایع برای افزایش آبرسانی ایجاد می‌کند.
بهترین برای:
- کرم‌های تقویت‌کننده سد دفاعی پوست
- محصولات پوست حساس و خشک
- فرمول‌هایی با هدف ایجاد حس لوکس روی پوست
PEG-30 دی‌پلی‌هیدروکسی‌استئارات (PEG-30 Dipolyhydroxystearate)
INCI: PEG-30 Dipolyhydroxystearate
میزان مصرف: ۱ تا ۴ درصد
یک امولسیفایر چندمنظوره برای امولسیون‌های W/O (آب در روغن). خواص ماندگاری طولانی و مقاوم در برابر آب و بافتی غنی و بالشی ایجاد می‌کند.
بهترین برای:
- ضد آفتاب‌ها و کرم‌های BB
- مرطوب‌کننده‌های هوای سرد
-
آرایش‌های با ماندگاری طولانی یا پایه‌های کرم پودر
ترکیب امولسیفایرها
ترکیب امولسیفایرها یک راهکار رایج برای موارد زیر است:
- دستیابی به پایداری بهتر در دامنه اسیدی یا دمای وسیع‌تر.
- تنظیم دقیق بافت و احساس پس از مصرف.
- مطابقت با HLB مورد نیاز فازهای روغنی پیچیده.
- پشتیبانی از یک سیستم امولسیون قوی‌تر (امولسیفایر اولیه + کو-امولسیفایر).
9 نکته برای انتخاب امولسیفایر:
- طبیعی در مقابل مصنوعی: تصمیم بگیرید که آیا فرمولاسیون شما ارگانیک باشد یا خیر.
- پذیرش جهانی: در صورت فروش محصول و مخاطب هدف، وضعیت جهانی امولسیفایر را در نظر بگیرید.
- ملاحظات روغن پالم: بسیاری از مواد اولیه گیاهی، به دلیل مقرون به صرفه بودن معمولاً از روغن پالم تهیه می‌شوند، مگر اینکه تأمین‌کننده شما به طور خاص از روغن‌های گیاهی جایگزین استفاده کند.
- HLB (تعادل هیدروفیل-لیپوفیل): روش معمول انتخاب امولسیفایر با سیستم HLB شناخته می‌شود که از مقیاس 0 تا 20 بر اساس تمایل آنها به روغن و آب استفاده می‌کند. امولسیفایرها باید برای دستیابی به امولسیون مناسب انتخاب شوند
- غلظت بهینه فاز روغنی: برخی امولسیفایرها در محدوده روغن کم (3-10%) بهتر عمل می‌کنند، در حالی که برخی دیگر در محدوده فاز روغنی متوسط (15-25%) بهتر هستند و برخی می‌توانند غلظت‌های بالای روغن را امولسیون کنند. همیشه نسبت بهینه را با تأمین‌کننده خود بررسی کنید.
- محدوده ویسکوزیته: برخی امولسیفایرها ویسکوزیته پایین ایجاد می‌کنند، در حالی که برخی دیگر ویسکوزیته بالاتر به وجود می‌آورند.
- نیاز به پایدارکننده یا کو-امولسیفایر: ممکن است برای پایداری بیشتر نیاز به اینها باشد.
- pH: انحراف از محدوده اسیدی توصیه شده می‌تواند باعث ناپایداری و تغییر در بافت یا ظاهر شود. pH برای سیستم نگهدارنده شما به طور ویژه‌ای مهم است.
- سازگاری با لیپیدها: از آنجایی که امولسیفایرهای مختلف با انواع خاصی از لیپیدها بهتر کار می‌کنند، همیشه امولسیفایری را انتخاب کنید که با ترکیب دقیق لیپیدها بهترین سازگاری را دارد.
- فرآیند سرد در مقابل گرم: هنگام انتخاب امولسیفایر، در نظر بگیرید که فرمولاسیون شما فرآیند گرم است یا سرد.
چرا امولسیفایرها را ترکیب کنیم؟
ترکیب کردن امولسیفایرها یک استراتژی رایج برای موارد زیر است:
- دستیابی به پایداری بهتر در طیف وسیع‌تری از pH یا دما
- تنظیم دقیق بافت، ویسکوزیته و حس پس از مصرف
- تطابق با HLB مورد نیاز فازهای روغنی پیچیده (HLB یا تعادل هیدروفیل-لیپوفیل، معیاری است برای میزان آب‌دوستی یا روغن‌دوستی یک سورفکتانت)
- حمایت از یک سیستم امولسیون قوی‌تر (امولسیفایر اصلی + کمک‌امولسیفایر)
مثال: می‌توانید گلیسریل استئارات سیترات را با ستئاریل الکل و ستئاریل گلوکوزید ترکیب کنید تا یک لوسیون خامه‌ای و پایدار با لغزندگی ابریشمی و پایانی نرم به دست آورید.
انتخاب امولسیفایر مناسب هم به عملکرد محصول بستگی دارد و هم به حس روی پوست و اهداف فرمولاسیون. با درک نقاط قوت هر گزینه – و زمان مناسب برای ترکیب آنها – بهتر می‌توانید محصولاتی را بسازید که نه تنها پایدار هستند، بلکه استفاده از آنها نیز لذت‌بخش است.
