کدام ترکیبات مراقبت پوست نباید با هم استفاده شوند؟

این محتویات را با هم ترکیب نکنید: درک ناسازگاری‌های رایج مواد تشکیل دهنده محصولات مراقبت از پوست

در فرمولاسیون محصولات مراقبت از پوست، انتخاب مواد مؤثر تنها بخشی از فرآیند است. به همان اندازه مهم است که بدانید این مواد چگونه با یکدیگر تعامل دارند. برخی ترکیب‌ها می‌توانند یکدیگر را تقویت کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به مشکلات غیرمنتظره‌ای منجر شوند.

هنگامی که مواد ناسازگار با یکدیگر استفاده می‌شوند، می‌توانند طیف وسیعی از مشکلات را ایجاد کنند. این مشکلات شامل تحریک پوست، کاهش عملکرد محصول، یا حتی از بین رفتن کامل فرمولاسیون می‌شود. برای فرمولاتورها و متخصصان مراقبت از پوست، درک این تعاملات کلید ایجاد محصولات ایمن، پایدار و مؤثر است.

چرا برخی از مواد تشکیل دهنده محصولات مراقبت از پوست به خوبی با هم کار نمی‌کنند؟

همه مواد تشکیل دهنده محصولات مراقبت از پوست با یکدیگر سازگار نیستند. حتی زمانی که هر ماده به تنهایی مزایایی ارائه می‌دهد، ترکیب آن‌ها می‌تواند چالش‌هایی ایجاد کند که هم بر پایداری فرمول و هم بر تجربه کاربر تأثیر می‌گذارد. در ادامه به برخی از رایج‌ترین دلایل ناسازگاری مواد اشاره شده است.

عدم تطابق pH

بسیاری از مواد فعال تنها در یک محدوده pH خاص مؤثر هستند. هنگامی که مواد با نیازهای pH متفاوت ترکیب می‌شوند، ممکن است یکی یا هر دو کمتر مؤثر شوند. به عنوان مثال، اسید اسکوربیک (ویتامین C) به pH پایین نیاز دارد، در حالی که نیاسینامید در pH خنثی تا کمی اسیدی پایدارتر است. ترکیب این دو می‌تواند اثربخشی فردی آن‌ها را کاهش دهد یا واکنش‌های ناخواسته در فرمول ایجاد کند.

حساسیت‌زایی یا تحریک

ترکیب چندین ماده فعال قوی می‌تواند خطر تحریک پوست را افزایش دهد، به خصوص در محصولات بدون نیاز به شستشو. این امر اغلب زمانی مشاهده می‌شود که اسیدهای لایه‌بردار با رتینوئیدها یا بنزوئیل پراکسید همراه می‌شوند. در حالی که هر یک به تنهایی می‌توانند مؤثر باشند، استفاده همزمان از آن‌ها ممکن است سد دفاعی پوست را به خطر اندازد و باعث قرمزی، خشکی یا التهاب شود.

ناپایداری شیمیایی یا خنثی‌سازی

برخی از مواد می‌توانند هنگام ترکیب، مواد دیگر را غیرفعال یا ناپایدار کنند. به عنوان مثال، بنزوئیل پراکسید می‌تواند رتینوئیدها را اکسید کرده و اثربخشی آن‌ها را کاهش دهد. در برخی موارد، ترکیب مواد ممکن است به دلیل واکنش‌های شیمیایی در فرمول، منجر به تغییر در رنگ، بافت یا ماندگاری شود.

تأثیر بر عملکرد محصول و تجربه کاربر

مواد ناسازگار ممکن است از هم جدا شوند، تجزیه شوند، یا نتایج مورد نظر را ارائه ندهند. این نه تنها بر ظاهر و حس محصول تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند منجر به نتایج نامطلوب برای مصرف‌کننده، مانند تحریک یا عدم بهبود قابل مشاهده شود. برای فرمولاتورها، این مشکلات می‌تواند منجر به افزایش مرجوعی، نظرات منفی، یا نیاز به فرمولاسیون مجدد پرهزینه شود.

درک این عوامل اساسی برای توسعه محصولات پایدار، مؤثر و سازگار با پوست ضروری است.

ترکیب‌های رایج مواد تشکیل دهنده که باید از آن‌ها اجتناب کرد

حتی مواد تشکیل دهنده شناخته شده و پرکاربرد مراقبت از پوست نیز می‌توانند هنگام ترکیب با یکدیگر مشکلاتی ایجاد کنند. در ادامه چندین ترکیب از مواد تشکیل دهنده آورده شده است که فرمولاتورها و متخصصان مراقبت از پوست باید با احتیاط با آن‌ها برخورد کنند، همراه با توضیحات مربوط به علت ناسازگاری آن‌ها و نحوه کار با آن‌ها در صورت لزوم.

رتینوئیدها + AHAs/BHAs

هر دو رتینوئیدها و اسیدهای لایه‌بردار مانند گلیکولیک اسید (AHA) یا سالیسیلیک اسید (BHA) گردش سلولی را افزایش می‌دهند. هنگامی که با هم استفاده می‌شوند، می‌توانند پوست را تحریک کرده و منجر به خشکی یا اختلال در سد دفاعی پوست شوند.

ملاحظات فرمولاسیون:

در برخی فرمولاسیون‌های پیشرفته، رتینوئیدهای با رهش کنترل شده یا کپسوله شده ممکن است تحریک را کاهش داده و انعطاف‌پذیری بیشتری را فراهم کنند. با این حال، معمولاً ایمن‌تر است که استفاده متناوب داشته باشید یا غلظت یکی یا هر دو ماده فعال را کاهش دهید.

ویتامین C (اسید اسکوربیک) + نیاسینامید

این ترکیب مدت‌هاست که مورد بحث بوده است. از لحاظ تاریخی، تصور می‌شد که ترکیب اسید اسکوربیک با نیاسینامید می‌تواند منجر به تشکیل ترکیبی (نیاسین) شود که ممکن است باعث قرمزی و گرگرفتگی شود. نگرانی‌هایی نیز در مورد تخریب مواد به دلیل تفاوت‌های pH وجود داشت.

فروش آسکوربیک اسید

آنچه تحقیقات می‌گوید:

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ترکیب این مواد به طور کلی ایمن است، به خصوص در فرمت‌های پایدار مدرن. با این حال، ترجیحات pH متفاوت آن‌ها ممکن است همچنان اثربخشی را در یک فرمول واحد کاهش دهد. بهترین رویکرد برای این ترکیب استفاده از نسخه‌های دارای pH متعادل یا کپسوله شده است.

بنزوئیل پراکسید + رتینوئیدها

بنزوئیل پراکسید یک عامل مؤثر در مبارزه با آکنه است اما بسیار اکسیدکننده نیز هست. هنگامی که با رتینوئیدها استفاده می‌شود، می‌تواند آن‌ها را تجزیه کرده و قدرت آن‌ها را کاهش دهد. این ترکیب همچنین می‌تواند باعث تحریک قابل توجهی شود، به خصوص در پوست‌های حساس.

استراتژی‌های فرمولاسیون:

برای جلوگیری از تداخل، استفاده در روزهای متناوب یا استفاده یکی در صبح و دیگری در شب را در نظر بگیرید. همچنین، به دنبال مشتقات رتینوئید پایدار یا نسخه‌های میکروکپسوله شده باشید.

AHAs/BHAs + ویتامین C

اسید اسکوربیک برای پایدار و فعال ماندن به pH پایین نیاز دارد. هنگامی که با اسیدهای لایه‌بردار ترکیب می‌شود، خطر به خطر افتادن آن پایداری یا خارج شدن pH کلی از محدوده بهینه برای هر دو ماده وجود دارد.

فروش آنتی اکسیدان بوتیل هیدروکسی آنیزول BHA

راه‌حل‌هایی برای فرمولاتورها:

لایه‌بندی محصولات با زمان انتظار بین آن‌ها یا توسعه محصولات جداگانه صبح و شب می‌تواند به حفظ عملکرد کمک کند. در یک فرمولاسیون واحد، بهتر است از مشتقات پایدار استفاده کنید یا مواد فعالی را با محدوده‌های pH سازگار انتخاب کنید.

کوپر پپتیدها + اسیدها یا ویتامین C

کوپر پپتیدها از ترمیم پوست و تولید کلاژن حمایت می‌کنند اما به محیط‌های pH پایین و ترکیبات واکنش‌پذیر حساس هستند. اسیدها و آنتی‌اکسیدان‌های قوی مانند اسید اسکوربیک می‌توانند پپتیدها را ناپایدار کنند یا اثربخشی آن‌ها را کاهش دهند.

چه زمانی باید اجتناب کرد:

این ترکیب به طور کلی بهتر است در یک فرمولاسیون واحد اجتناب شود. اگر هر دو مورد نظر هستند، می‌توانند در محصولات مختلف یا در زمان‌های مختلف روز استفاده شوند.

مواد مبتنی بر خاک رس + مواد فعال

خاک رس‌هایی مانند بنتونیت یا کائولین دارای خواص جاذب هستند که ممکن است به مواد فعال متصل شده و در دسترس بودن آن‌ها را کاهش دهند. این امر به ویژه برای موادی مانند نیاسینامید یا ویتامین C در فرمولاسیون‌های ماسک صادق است.

خرید کائولن

نکات فرمولاسیون:

اگر از مواد فعال در فرمول‌های مبتنی بر خاک رس استفاده می‌کنید، برای محافظت از تحویل یا افزایش کمی غلظت برای جبران از دست دادن جذب، کپسوله‌سازی را در نظر بگیرید. همیشه زیست‌دسترسی ماده فعال را پس از فرمولاسیون آزمایش کنید.