فرآیند تولید اتر سلولز پیچیده است. با استخراج سلولز از پنبه یا چوب آغاز می‌شود، که سپس پس از افزودن هیدروکسید سدیم و واکنش شیمیایی (محلول قلیایی) به سلولز قلیایی تبدیل می‌شود. تحت تاثیر عوامل اتریفیکاسیون (واکنش اتریفیکاسیون)، اترهای سلولز از سلولز قلیایی از طریق فرآیندهایی مانند شستشو با آب، خشک کردن و آسیاب کردن تولید می‌شوند.

عوامل اتریفیکاسیون مختلف می‌توانند سلولز قلیایی را به انواع مختلفی از اترهای سلولز تبدیل کنند. ساختار مولکولی سلولز از پیوندهای مولکولی واحدهای گلوکز دهیدراته تشکیل شده است. هر واحد گلوکز حاوی سه گروه هیدروکسیل است.

تحت شرایط خاص، گروه‌های هیدروکسیل با گروه‌های متیل، هیدروکسی اتیل، هیدروکسی پروپیل و مانند آن جایگزین می‌شوند و می‌توانند سلولز با انواع مختلفی را تشکیل دهند (به عنوان مثال، اگر با متیل جایگزین شود، متیل سلولز نامیده می‌شود؛ اگر با هیدروکسی اتیل جایگزین شود، هیدروکسی اتیل سلولز نامیده می‌شود؛ اگر با هیدروکسی پروپیل جایگزین شود، هیدروکسی پروپیل سلولز نامیده می‌شود).

از آنجا که متیل سلولز یک اتر مخلوط است که از واکنش اتریفیکاسیون تولید می‌شود، با متیل به عنوان ماده اصلی اما حاوی مقدار کمی هیدروکسی اتیل یا هیدروکسی پروپیل، اتر متیل هیدروکسی اتیل سلولز یا اتر متیل هیدروکسی پروپیل سلولز نامیده می‌شود.

به دلیل تفاوت در جایگزین‌ها (مانند متیل، هیدروکسی اتیل و هیدروکسی پروپیل) و تفاوت در درجه جایگزینی (مقدار ماده جایگزین شده هیدروکسیل فعال در هر سلولز)، اترهای سلولز با انواع و گریدهای مختلف قابل دستیابی است. انواع مختلف می‌توانند به طور گسترده‌ای در صنایع ساختمانی، غذایی و دارویی و همچنین سایر زمینه‌های مختلف مانند صنایع شیمیایی روزانه و صنایع نفتی مورد استفاده قرار گیرند.

اترهای سلولز پلیمرهای چندمنظوره مشتق شده از سلولز هستند، و خواص فیزیکی و شیمیایی آنها به طور قابل توجهی بر کاربردهایشان تأثیر می‌گذارد. در اینجا خلاصه‌ای از ویژگی‌های کلیدی آورده شده است:

خواص فیزیکی:

• ظاهر: معمولاً سفید یا مایل به سفید، و می‌تواند به صورت فیبری، دانه‌ای یا پودری یافت شود.
• حلالیت: بسیار متنوع است و به نوع و درجه جایگزینی بستگی دارد. برخی در آب حل می‌شوند، در حالی که برخی دیگر در حلال‌های آلی حل می‌شوند.
  • درجه جایگزینی (DS) و جایگزینی مولی (MS) عوامل حیاتی در تعیین حلالیت هستند.
• ویسکوزیته (گرانروی): محلول‌های اتر سلولز طیف وسیعی از ویسکوزیته‌ها را نشان می‌دهند که می‌توانند برای کاربردهای خاص تنظیم شوند.
  • ویسکوزیته تحت تأثیر عواملی مانند غلظت، دما و وجود افزودنی‌ها قرار می‌گیرد.
• جذب رطوبت: میزان جذب رطوبت با اندازه ذرات و سطح آنها متفاوت است.
  • همچنین تحت تأثیر رطوبت هوا قرار می‌گیرد.
• خواص حرارتی: اتری‌های سلولز در دماهای بالا (بالای 200 درجه سانتیگراد) تجزیه حرارتی می‌شوند.
  • پایداری آنها در دماهای بالا به نوع خاص اتر بستگی دارد.

خواص شیمیایی:

• پایداری شیمیایی: به طور کلی در شرایط عادی پایدار، مقاوم در برابر هوا، رطوبت و نور خورشید هستند.
  • با این حال، می‌توانند توسط اکسیدکننده‌های قوی، اسیدها و پرتوهای پرانرژی تخریب شوند.
  • همچنین ممکن است تحت تاثیر میکرو ارگانیسم های تولید کننده سلولاز قرار بگیرند.
• درجه جایگزینی (DS) و جایگزینی مولی (MS): این پارامترها در تعیین خواص اتری‌های سلولز بسیار مهم هستند.
  • DS تعداد گروه‌های هیدروکسیل جایگزین شده در هر واحد آنهیدروگلوکز را نشان می‌دهد.
  • MS مربوط به مول‌های ماده جایگزین موجود در هر حلقه آنهیدروگلوکز است.
• اتریفیکاسیون (اتری شدن): فرآیند اصلاح سلولز با جایگزینی گروه‌های هیدروکسیل با آلکیل یا گروه‌های دیگر.
  • این اصلاح شیمیایی خواص سلولز را تغییر می‌دهد.
• زیست تخریب پذیری: اتری‌های سلولز، به طور کلی، زیست تخریب پذیر هستند. این یک ویژگی بسیار مهم برای ملاحظات زیست محیطی است.
• ایمنی: به طور کلی غیر سمی در نظر گرفته می‌شوند. بسیاری از انواع برای استفاده در مواد غذایی و آرایشی بهداشتی تأیید شده‌اند.

عوامل کلیدی مؤثر بر خواص:

• نوع گروه‌های جایگزین: گروه‌های جایگزین مختلف خواص متفاوتی را ایجاد می‌کنند.
• درجه و یکنواختی جایگزینی: میزان و یکنواختی جایگزینی بر حلالیت و سایر ویژگی‌ها تأثیر می‌گذارد.
• وزن مولکولی: وزن مولکولی بالاتر به طور کلی منجر به ویسکوزیته بالاتر می‌شود.

اتر سلولز کاربردهای متنوعی دارد:

• مراقبت شخصی: در لوازم آرایشی و شامپوها برای غلیظ شدن و تثبیت استفاده می‌شود.
• ساخت و ساز: حفظ آب و قابلیت کارکرد را در مخلوط‌های سیمان بهبود می‌بخشد.
• دوغاب‌های صنعتی: دوغاب‌های پایدار و بادوام برای تعمیر و تقویت ایجاد می‌کند.
• کفپوش و کاشی: در کف‌های خود تراز شونده، چسب‌های کاشی و بتن تزئینی ضروری است.
• تعمیر بتن: سازه‌های بتنی آسیب دیده را تقویت می‌کند.
• نماها: پایداری را در نماهای معماری تضمین می‌کند.