معرفی کلیندامایسین
کلیندامایسین یک آنتی بیوتیک است. این دارو برای درمان عفونت‌های باکتریایی زمانی که پنی‌سیلین یک گزینه نیست، عمل می‌کند. یک پزشک ممکن است کلیندامایسین را برای برخی عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های ریوی، مسمومیت خون و موارد دیگر توصیه کند.
Clindamycin یک داروی آنتی‌بیوتیکی است. پزشکان کلیندامایسین را برای درمان عفونت‌های باکتریایی در برخی شرایط تجویز می‌کنند.
این دارو در چندین شکل مختلف موجود است. عبارتند از:
- کپسول‌های خوراکی
- کرم‌ها، لوسیون‌ها و ژل‌های موضعی
- شیاف‌های داخل واژنی
- تزریقات و قطره‌های داخل وریدی
بسته به نوع عفونت و دوز کلیندامایسین، دارو می‌تواند یا باکتری‌ها را از بین ببرد یا رشد آن‌ها را متوقف کند.
Clindamycin موضعی یک گزینه درمانی رایج برای آکنه و عفونت‌های باکتریایی در واژن است. پزشکان همچنین از کلیندامایسین برای درمان عفونت‌ها در افرادی که به پنی‌سیلین حساسیت دارند استفاده می‌کنند.
با این حال، Clindamycin برای همه مناسب نیست و می‌تواند باعث طیف وسیعی از عوارض جانبی جدی شود.
این مقاله به برخی از کاربردها، دوزها و علائم کلیندامایسین می‌پردازد. همچنین انواع و جایگزین‌های آن را بررسی می‌کند.
کاربردهای کلیندامایسین
پزشکان از کلیندامایسین برای درمان انواع مختلف عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌کنند. آن‌ها آن را زمانی تجویز می‌کنند که نمی‌توانند از پنی‌سیلین استفاده کنند و زمانی که نوع باکتری دخیل در عفونت را تعیین کرده‌اند.
این به این دلیل است که نوع کلیندامایسین تجویز شده توسط پزشک به نوع عفونت فرد بستگی دارد.
یک پزشک ممکن است Clindamycin را به شکل کپسول‌های خوراکی یا گرانول‌های قابل حل برای موارد زیر تجویز کند:
-
عفونت‌های تنفسی با باکتری‌های استرپتکوکی، پنوموکوکی و استافیلوکوکی
-
پیوراه، پنومونیت بی‌هوازی یا آبسه در ریه
-
مسمومیت خون
-
عفونت‌های ناشی از باکتری‌های بی‌هوازی در روده، منجر به پریتونیت یا آبسه در شکم
-
آندومتریوز، سلولیت لگن، آبسه در دستگاه تولید مثل یا عفونت واژن یک پزشک ممکن است برای عفونت‌های جدی مانند:
-
عفونت‌های تنفسی
-
عفونت‌های ریوی
-
مسمومیت خون
-
عفونت‌های دستگاه تولید مثل
-
عفونت‌های شکمی
-
عفونت‌های استخوان و مفصل، و گاهی ممکن است آن را در کنار سایر داروها در حین جراحی برای عفونت‌های مزمن استخوان و مفصل تجویز کنند
-
عفونت‌های پوستی جدی کلیندامایسین را تجویز کند.
یک پزشک ممکن است برای درمان:
- عفونت‌های جدی تنفسی
- عفونت‌های جدی پوست یا بافت نرم
- مسمومیت خون
- عفونت‌های شکمی
- عفونت‌های دستگاه تولید مثل زن کلیندامایسین را به صورت محلول خوراکی برای کودکان تجویز کند.
یک متخصص پوست ممکن است Clindamycin را به شکل ژل، محلول یا لوسیون برای درمان آکنه تجویز کند.
یک پزشک ممکن است Clindamycin را به شکل شیاف داخل واژنی برای درمان عفونت‌های باکتریایی واژن تجویز کند. یا ممکن است یک لوسیون کلیندامایسین را برای عفونت‌های واژن تجویز کنند. زنان باردار در سه ماهه دوم و سوم خود می‌توانند از این لوسیون استفاده کنند.
برخی از افراد همچنین می‌توانند کلیندامایسین را برای استفاده مصرف کنند، که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) آن را به طور رسمی تأیید نکرده است. گاهی اوقات، برای مثال، پزشکان از Clindamycin برای درمان آنتراکس و مالاریا استفاده می‌کنند.
دندانپزشکان همچنین از Clindamycin به عنوان یک درمان پیشگیرانه برای اندوکاردیت، یک عفونت پوشش قلب که می‌تواند پس از یک عمل دندانپزشکی در افراد در معرض خطر رخ دهد، استفاده می‌کنند.
قبل از انجام جراحی، برخی از افراد کلیندامایسین دریافت می‌کنند تا از عفونت‌های محل جراحی جلوگیری کنند.
کلیندامایسین از کجا بخرم؟
شرکت بهبود شیمی این محصول را در درام‌های 25 کیلوگرمی به صورت عمده به فروش می‌رساند. لازم به ذکر است این محصول دارویی بوده و برای خرید نیاز به مجوز مصرف از سازمان‌های ذی صلاح می‌باشد.
انواع
انواعکلیندامایسین چهار شکل دارد: تزریقی، داخل واژنی، خوراکی و موضعی.
جدول زیر انواع Clindamycin را همراه با دوزهای آن‌ها در میلی‌گرم (mg)، میلی‌گرم در میلی‌لیتر (mg/ml) یا درصدها فهرست می‌کند.
جدول
خواص فیزیکی و شیمیایی کلیندامایسین
کلیندامایسین یک آنتی بیوتیک نیمه سنتتیک مشتق شده از لینکومایسین است. این دارو به دلیل اثربخشی خود در برابر طیف گسترده‌ای از باکتری‌های گرم مثبت، از جمله استافیلوکوک‌ها، استرپتکوک‌ها و کلستریدیا شناخته شده است.
در اینجا برخی از خواص فیزیکی و شیمیایی کلیدی کلیندامایسین آورده شده است:
خواص فیزیکی:
- ظاهر: پودر کریستالی سفید تا سفید مایل به خاکستری
- بو: بدون بو
- مزه: تلخ
- حلالیت: محلول در آب، متانول و اتانول
- وزن مولکولی: 422.56 گرم بر مول
- نقطه ذوب: 153-156 درجه سانتیگراد (307-311 درجه فارنهایت)
- پایداری: در شرایط نگهداری معمولی پایدار است
خواص شیمیایی:
- فرمول شیمیایی: C21H33N2O5S
- ساختار: حاوی یک حلقه ماکرولید و یک گروه هیدروکسیل
- گروه‌های عاملی: آمید، استر، هیدروکسیل
- pH: 6.0-7.5 (محلول آبی)
- فعالیت نوری: فعال نوری، به صورت یک مخلوط راسمیک از ایزومرهای D و L وجود دارد
- pKa: 7.9 (گروه هیدروکسیل)
- پایداری: در شرایط اسیدی مستعد هیدرولیز است
توجه: این خواص ممکن است بسته به شکل خاص (مثلاً کپسول، تزریق) و فرمولاسیون کلیندامایسین کمی متفاوت باشد.
دوز مصرف برای کپسول‌ها
دوز مصرف کپسول‌های Clindamycin برای بزرگسالان عبارتند از:
- برای عفونت‌های جدی، 150-300 میلی‌گرم هر 6 ساعت
- برای عفونت‌های شدیدتر، 300-450 میلی‌گرم هر 6 ساعت
دوزاژها برای کودکانی که می‌توانند کپسول را قورت دهند عبارتند از:
- برای عفونت‌های جدی، 8-16 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم (mg/kg) در روز، تقسیم شده به سه یا چهار دوز مساوی
- برای عفونت‌های شدیدتر، 16-20 میلی‌گرم/کیلوگرم در روز، تقسیم شده به سه یا چهار دوز مساوی
دوز مصرف برای شیاف‌ها
یک شیاف حاوی 100 میلی‌گرم کلیندامایسین است. می‌توان آن را یک بار در روز هنگام خواب به مدت سه شب متوالی استفاده کرد.
دوزاژ برای ژل‌ها و لوسیون‌های موضعی
پزشکان کلینداژل 1% را برای استفاده یک بار در روز در ناحیه آسیب دیده تجویز می‌کنند.
دوزاژ برای کلیندامایسین تزریقی
جدول زیر دوزهای Clindamycin تزریقی را در میلی‌گرم/کیلوگرم در روز و میلی‌گرم در روز درج می‌کند.
جدول
نحوه استفاده
شکل و دوز Clindamycin که یک پزشک تجویز می‌کند به عفونتی که فرد دارد بستگی خواهد داشت.
نحوه مصرف کپسول‌ها و گرانول‌های خوراکی
پزشکان فقط باید کلیندامایسین را به افرادی تجویز کنند که به پنی‌سیلین حساسیت دارند یا اگر مشکوک هستند که یک آنتی بیوتیک متفاوت برای آن فرد مناسب نخواهد بود. این خطر کولیت را، که التهاب لایه داخلی روده بزرگ است، کاهش می‌دهد.
در صورت امکان، پزشک باید نمونه‌هایی از محل عفونت را برای تعیین اینکه کدام باکتری‌ها باعث عفونت می‌شوند، بردارد.
کپسول‌های کلیندامایسین ممکن است مری را تحریک کنند، که لوله‌ای است که از دهان به معده می‌رود. برای جلوگیری از این تحریک، ممکن است افراد بخواهند کپسول‌های کلیندامایسین را با یک لیوان کامل آب مصرف کنند.
برای افرادی که مشکل بلع دارند، کلیندامایسین در گرانول‌هایی عرضه می‌شود که در آب حل می‌شوند. پس از حل کردن گرانول‌ها در آب، محلول باید در دمای اتاق نگهداری شود تا از غلیظ شدن آن جلوگیری شود. شکل مایع کلیندامایسین نیز به این شکل در دمای اتاق 2 هفته دوام می‌آورد.
نحوه استفاده از کرم‌ها و شیاف‌های واژینال
Clindamycin موضعی می‌تواند به درمان عفونت‌های باکتریایی در واژن کمک کند.
کرم همراه با یک اپلیکاتور عرضه می‌شود. فرد می‌تواند یک بار در روز هنگام خواب به مدت 3 یا 7 شب متوالی، مقدار یک اپلیکاتور، که حدود 100 میلی‌گرم کلیندامایسین است، را وارد واژن کند.
کرم واژینال کلئوسین برای استفاده در سه ماهه دوم و سوم بارداری برای زنان باردار بی خطر است. یک زن باردار به 7 روز درمان نیاز دارد.
زنان باردار نباید از شیاف‌های واژینال Clindamycin استفاده کنند. محققان هنوز ایمنی شیاف‌ها در دوران بارداری را تأیید نکرده‌اند.
برای استفاده از شیاف، فرد می‌تواند یک شیاف قرصی – معادل 100 میلی‌گرم Clindamycin – را یک بار در روز هنگام خواب به مدت 3 شب متوالی وارد واژن کند.
افرادی که سابقه کولیت دارند نباید از کرم‌ها یا شیاف‌های کلیندامایسین استفاده کنند.
نحوه استفاده از لوسیون‌ها، ژل‌ها و محلول‌ها
پزشکان لوسیون‌ها، ژل‌ها و محلول‌های Clindamycin را برای درمان آکنه تجویز می‌کنند.
فرد مبتلا به آکنه می‌تواند دو بار در روز یک لایه نازک از لوسیون کلئوسین T 1% یا محلول کلیندامایسین 1% را روی ناحیه آسیب دیده پوست اعمال کند.
فرد می‌تواند در صورت ظاهر شدن آکنه، Clindagel 1% را یک بار در روز روی ناحیه آسیب دیده اعمال کند.
Clindamycin موضعی می‌تواند باعث اسهال شود. هر کسی که کولیت داشته است باید از استفاده از این درمان خودداری کند.
نحوه مصرف کلیندامایسین تزریقی
اگر فردی عفونت بسیار جدی داشته باشد و نتواند از آنتی بیوتیک‌های دیگر استفاده کند، ممکن است کلیندامایسین تزریقی را در بیمارستان دریافت کند.
عوارض جانبی
یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی بسیاری از آنتی بیوتیک‌ها اسهال است. گاهی اوقات، افراد هنگام مصرف کلیندامایسین دچار اسهال شدید می‌شوند.
Clindamycin می‌تواند ترکیب باکتریایی روده بزرگ را تغییر داده و باعث رشد بیش از حد باکتری کلستریدیوم دیفیسیل شود. این باکتری سمومی تولید می‌کند که می‌تواند باعث اسهال مرتبط با سی. دیفیسیل (CDAD) شود.
CDAD یک عفونت شدید و تهدید کننده زندگی است. اگر فردی در حین مصرف کلیندامایسین CDAD را توسعه دهد، پزشک بلافاصله درمان او را با آنتی بیوتیک متوقف خواهد کرد.
برخی از عوارض جانبی احتمالی دیگر کلیندامایسین خوراکی یا تزریقی عبارتند از:
- درد شکمی
- نکرولیز اپیدرمال سمی (TEN)
- سندرم استیونز-جانسون (SJS)
- تحریک مری
- تهوع و استفراغ
- واکنش‌های پوستی آلرژیک
- واکنش‌های آلرژیک شدید
- التهاب واژن
- تجمع مایع زیر پوست
- اختلال عملکرد کبد
- اختلال عملکرد کلیه
- اختلالات خونی
- اختلال عملکرد سیستم ایمنی
- آرتریت
افرادی که از محلول یا لوسیون Clindamycin برای آکنه استفاده می‌کنند ممکن است عوارض جانبی مرتبط با پوست را گزارش دهند، از جمله:
- خشکی
- سرخ شدن یا تغییر رنگ
- احساس سوزش یا گزگز
- پوسته پوسته شدن
- خارش
- چرب شدن
به عنوان مثال، زمانی که فردی از کلینداژل برای آکنه استفاده می‌کند، شایع‌ترین عوارض جانبی خارش و پوسته پوسته شدن پوست است.
افراد به ندرت پس از استفاده موضعی از Clindamycin دچار اسهال یا کولیت می‌شوند. با این حال، برخی افراد اختلالات شکمی را گزارش می‌دهند.
شیاف‌ها و کرم‌های واژینال Clindamycin ممکن است همان عوارض جانبی فرم‌های خوراکی یا تزریقی را ایجاد کنند.
به ندرت، فرد ممکن است از استفاده از محصول واژینال Clindamycin دچار کولیت شود.
برخی از عوارض جانبی دیگر استفاده از شیاف‌ها یا کرم‌های واژینال Clindamycin عبارتند از:
- عفونت‌های قارچی واژن
- التهاب واژن و وولوا
- اختلالات واژن یا وولوا
- درد واژن
هشدارها
افرادی که سابقه کولیت سودوممبرانوز یا اولسراتیو دارند نباید کلیندامایسین مصرف کنند. این دو بیماری باعث التهاب شدید پوشش روده می‌شوند.
عوارض جانبی مصرف Clindamycin می‌تواند این دو بیماری را تشدید کند.
پزشکان فقط باید کلیندامایسین را به افرادی تجویز کنند که دارای عفونت‌های باکتریایی هستند. این به کاهش مقاومت باکتری در برابر کلیندامایسین کمک می‌کند.
تداخلات دارویی
هنگام استفاده از هر نوع کلیندامایسین ممکن است تداخلات دارویی رخ دهد.
از نظر تاریخی، متخصصان بیهوشی نگران بودند که Clindamycin ممکن است اثربخشی عوامل مسدود کننده عصبی عضلانی را در طول جراحی‌ها به تأخیر بیندازد.
با این حال، اخیراً محققان دریافتند که این دارو ممکن است اثر یک عامل مسدود کننده را افزایش دهد.
هنگامی که افراد اشکال خوراکی کلیندامایسین مصرف می‌کنند، آنزیم کبدی CYP3A4 آن را در بدن تجزیه می‌کند. تحریک عملکرد این آنزیم می‌تواند باعث کاهش سطح کلیندامایسین شود. اگر چیزی CYP3A4 را مهار کند، ممکن است سطح کلیندامایسین در خون افزایش یابد.
برخی از داروها می‌توانند عملکرد CYP3A4 را تحت تأثیر قرار دهند. هنگامی که فردی محرک‌های CYP3A4 را همراه با کلیندامایسین مصرف می‌کند، پزشکان باید پیگیری کنند و مطمئن شوند که آنتی بیوتیک کار می‌کند.
اگر فردی مهارکننده CYP3A4 را با Clindamycin مصرف کند، افزایش سطح آنتی بیوتیک ممکن است باعث عوارض جانبی شود. پزشکان باید هرگونه افزایش عوارض جانبی را کنترل کنند.
جایگزین‌های کلیندامایسین
Clindamycin و لینکومایسین تنها اعضای خانواده لینکوزامید هستند.
لینکومایسین فقط به صورت محلول تزریقی در دسترس است و پزشکان آن را برای عفونت‌های جدی تجویز می‌کنند.
بسته به عفونت و سابقه حساسیت و عوارض جانبی فرد از آنتی بیوتیک‌ها، یک پزشک ممکن است به جای آن یک کلاس دیگر از آنتی بیوتیک‌ها را انتخاب کند.
فروش کلیندامایسین
شرکت بهبود شیمی به عنوان یکی از واردکنندگان رسمی کلیندامایسین، این محصول دارویی را به همراه آنالیز و مجوز مصرف به فروش می‌رساند. جهت خرید این محصول با کارشناسان فروش ما در ارتباط باشید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.