کاربرد گلیسیرین در صنعت غذایی

کاربرد گلیسیرین در صنعت غذایی
کاربرد گلیسیرین در صنعت غذایی

امروزه، غذاهایی که مصرف می‌کنیم حاوی طیف وسیعی از افزودنی‌ها هستند. این مواد “اضافی” می‌توانند اهداف مختلفی را برآورده کنند، مانند تقویت طعم، بهبود ظاهر محصول غذایی برای جذاب‌تر شدن برای مصرف‌کنندگان و حفظ مواد غذایی برای کاهش خطر فساد.

اگر به برچسب بسیاری از مواد غذایی نگاه کنید، ممکن است لیستی برای یک ماده به نام گلیسیرین مشاهده کنید. در این پست، بیشتر درباره گلیسیرین، اینکه آیا خوردن آن بی خطر است و غذاها و نوشیدنی‌هایی که ممکن است حاوی آن باشند، یاد خواهید گرفت.

گلیسیرین چیست؟

گلیسیرین از گلیسرول، یک ترکیب ساده پلی ال است که یک مایع بی رنگ، بی بو و ویسکوز است. پلی ال نوعی کربوهیدرات است که معمولاً به عنوان الکل قندی شناخته می‌شود.

در حالی که اصطلاحات “گلیسیرین” و “گلیسرول” اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، دومی معمولاً به یک نسخه تصفیه شده حاوی 95% یا بیشتر گلیسرول اشاره دارد.

گلیسیرین 60% تا 75% به اندازه قند شیرین است. همچنین نسبت به سایر الکل‌های قندی متراکم‌تر است و کالری بیشتری نسبت به قند (4.32 در مقابل 3.87 کالری در هر گرم) دارد.

انواع مختلف گلیسیرین موجود در بازار عبارتند از:

فارماکوپه ایالات متحده (USP): این نسخه گلیسیرین با خلوص بالا دارای ویژگی‌های بو و طعم مناسب برای استفاده دارویی و غذایی است. سطح گلیسرول بی‌آب آن 96%، 99% و 99.5% است، اگرچه محصولات با غلظت بالاتر نیز در بازار موجود است.

خالص شیمیایی (CP): این نسخه گلیسیرین معمولاً همان درجه و کیفیت USP است. تفاوت این است که CP در ایالات متحده به عنوان عمومی طبقه‌بندی می‌شود زیرا نشان‌دهنده انطباق با مشخصات رسمی کیفیت نیست.

گرانش بالا: ایالات متحده از این نام تجاری گلیسیرین درجه تجاری برای محصولاتی که با مشخصات فدرال 0-G-491C مطابقت دارند استفاده می‌کند. باید حاوی غلظتی از گلیسرول حداقل 98.7% باشد، اگرچه سطح 99% رایج است.

بیشتر بخوانید:  مزایا و خطرات CMC (سلولزگام)

دینامیت: این ماده تمام مشخصات درجه برای گلیسیرین با کیفیت بالا را برآورده می‌کند، به جز رنگ. نمی‌تواند تیره‌تر از دستورالعمل‌های مندرج در استاندارد رنگ فدرال ایالات متحده باشد.

صابون خام و سودا صابون: این اصطلاحات به طور کلی به محصولاتی اشاره دارد که آستانه غلظت 95% گلیسرول را برآورده نمی‌کنند. استفاده از این ترکیبات معمولاً به کاربردهای تصفیه محدود می‌شود تا چیزی که شامل مصرف انسانی باشد.

کاربردها و مزایای گلیسیرین

گلیسیرین یک ماده همه کاره است که می‌تواند مزایای بی‌شماری را برای کاربران ارائه دهد:

به روند بهبودی کمک می‌کند: گلیسیرین بلوغ طبیعی سلول‌های پوست را تقویت می‌کند و به این ترکیب اجازه می‌دهد تا به عنوان یک راه حل ارزان قیمت برای بهبود زخم‌ها، لکه‌ها و خراش‌ها عمل کند.

به هضم کمک می‌کند: کپسول‌های ملین حاوی گلیسیرین می‌توانند حرکات روده را تحریک کنند و برای افرادی که از یبوست مزمن رنج می‌برند، تسکین فراهم کنند.

از خشکی پوست جلوگیری می‌کند: افرادی که در معرض طولانی مدت آفتاب و باد قرار دارند ممکن است مقداری از رطوبت پوست خود را از دست بدهند. استفاده از لوسیون بدن یا روغن حاوی گلیسیرین می‌تواند از خشک شدن پوست جلوگیری کند.

پیری را کند می‌کند: خواص مرطوب‌کنندگی گلیسیرین همچنین می‌تواند به حفظ کشسانی پوست و کاهش ظاهر چین و چروک کمک کند. کاربران می‌توانند جوان‌تر به نظر برسند و لکه‌های ناخوشایند کمتری ایجاد کنند.

اِدِم مغزی را درمان می‌کند: اِدِم مغزی یک بیماری بالقوه جدی پزشکی است که در آن مایع روی مغز جمع می‌شود و می‌تواند منجر به سکته مغزی، مننژیت یا تومور شود. تزریق داخل وریدی گلیسیرین می‌تواند به کاهش این فشار کمک کند.

آیا گلیسیرین موجود در غذا برای خوردن بی خطر است؟

در صنعت مواد غذایی، Glycerin به عنوان یک ماده رطوبت‌دهنده و نرم‌کننده استفاده می‌شود. این ماده به عنوان یک ماده امولسیفایر در بسیاری از محصولات غذایی مانند شکلات، کرم‌ها، بیسکوئیت‌ها و انواع دسرها استفاده می‌شود.

بیشتر بخوانید:  سالم ترین شیرین کننده چیست؟

همچنین گلیسرین به عنوان یک ماده ضد خشک شدن و ترمیم‌کننده در محصولات نانوایی نیز کاربرد دارد. استفاده از گلیسرین در محصولات غذایی باعث افزایش رطوبت، لطافت و قابلیت نگهداری برای محصولات می‌شود.

گلیسیرین یک افزودنی بی خطر در بسیاری از محصولات غذایی و آشامیدنی است که مصرف می‌کنیم. در حالی که گلیسیرین به طور طبیعی از طریق تخمیر الکلی قندها تشکیل می‌شود، عمدتاً از تولید هیدرولیز چربی‌ها و روغن‌ها و تخمیر مخمر، روغن‌ها و نشاسته‌ها به دست می‌آید.

هنگام استفاده به عنوان یک ماده غذایی، گلیسیرین می‌تواند به حفظ رطوبت، کاهش یا جلوگیری از کریستالیزاسیون قند و افزایش حجم، بافت، شیرینی، نرمی و نرمی کمک کند.

گلیسیرین درجه غذایی در ایالات متحده باید الزامات موجود در Codex مواد شیمیایی غذایی که توسط کمیته حفاظت از غذاهای شورای تحقیقات ملی تدوین شده است، را برآورده کند. این دستورالعمل‌ها مشابه استانداردهای USP هستند.

اگرچه گلیسیرین یک جزء ضروری در رژیم غذایی انسان نیست، اما خطری برای سلامتی ایجاد نمی‌کند، حتی زمانی که در مقادیر زیاد مصرف شود.

روده کوچک به راحتی این ماده را جذب می‌کند و هضم بدون عارضه انجام می‌شود. علاوه بر این، گلیسیرین ترشح انسولین را تقویت نمی‌کند. در نتیجه، می‌تواند به حفظ سطح گلوکز پایین‌تر نسبت به سایر کربوهیدرات‌ها کمک کند.

ملت‌ها و سازمان‌های زیر گلیسیرین را برای مصرف انسان بی خطر تشخیص داده‌اند:

  • اتحادیه اروپا
  • استرالیا
  • ژاپن
  • کانادا
  • سازمان بهداشت جهانی
  • سازمان غذا و داروی ایالات متحده

مشکلات احتمالی مصرف بیش از حد گلیسیرین

درحالی که گلیسیرین به طور کلی بی‌خطر و غیر سمی است ولی فردی که آن را به صورت خوراکی مصرف می‌کند ممکن است عوارض جانبی را به همراه داشته باشد. از جمله عوارض جانبی گلیسیرین :

  • سردرد خفیف
  • حالت تهوع
  • سرگیجه
  • استفراغ
  • تشنگی
  • اسهال

با این حال، اکثر غذاها و نوشیدنی‌هایی که انسان‌ها مصرف می‌کنند حاوی سطح کافی گلیسیرین برای ایجاد این اثرات نیستند. از آنجایی که گلیسیرین برای سلامت انسان مضر نیست، FDA یا سایر سازمان‌های بهداشتی سطح مصرف روزانه قابل قبول برای این ماده را تعیین نکرده‌اند.

بیشتر بخوانید:  بنزوات سدیم: 8 عارضه جانبی مصرف این ماده نگهدارنده را بشناسید

آیا گلیسیرین گیاهی است؟

گیاهخواری، که عمل پرهیز از مصرف محصولات حیوانی است، در بسیاری از نقاط جهان در حال افزایش است. در حالی که هیچ آمار دقیقی وجود ندارد، برخی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که تا سال 2020 حدود 1.5 میلیون گیاهخوار در سراسر جهان وجود داشته است.

اگرچه بیشتر گلیسیرین مورد استفاده به عنوان یک ماده غذایی از چربی‌های حیوانی به دست می‌آید، محصول دیگری نیز به نام گلیسیرین گیاهی وجود دارد.

این ماده از حرارت دادن چربی‌های گیاهی غنی از تری گلیسیرید مانند روغن‌های نارگیل، سویا و پالم تحت فشار شدید به دست می‌آید. این فرآیند باعث می‌شود گلیسیرین از اسیدهای چرب جدا شده و با آب ترکیب شود تا یک مایع شیرین و شربتی تشکیل دهد.

در حالی که برخی از گیاهخواران ترجیح می‌دهند از چربی‌های گیاهی اجتناب کنند، برخی دیگر مواد تشکیل‌دهنده مانند گلیسیرین گیاهی را در محصولاتی که مصرف می‌کنند می‌پذیرند. شما می‌توانید گلیسیرین گیاهی را در اقلام مختلف تولید شده توسط صنایع غذایی، دارویی و آرایشی پیدا کنید.

کدام غذاها ممکن است حاوی گلیسیرین باشند؟

ارزش گلیسیرین به عنوان یک شیرین‌کننده، نگهدارنده، نگهدارنده رطوبت و عامل غلیظ‌کننده، همراه با ویژگی‌های دیگر آن، آن را به یک ماده همه کاره در محصولات غذایی مانند موارد زیر تبدیل کرده است:

  • میوه‌ها و سبزیجات خشک
  • سوپ‌ها
  • نوارهای انرژی
  • ادویه جات
  • آب نبات‌های نرم
  • چاشنی‌ها
  • مارشملو
  • لعاب کیک‌ها
  • آدامس
  • بستنی
  • انواع غذاهای بسته‌بندی شده و کنسرو شده
  • عصاره‌ها و طعم‌دهنده‌ها
  • نوشیدنی‌ها و سایر محصولات مایع که اغلب حاوی گلیسیرین هستند شامل آبجو، شراب، عسل و سرکه می‌شوند.

سخن پایانی

شرکت بهبود شیمی گلیسیرین غذایی برند KLK مالزی را با بهترین کیفیت و قیمت به فروش می‌رساند. جهت خرید گلیسیرین به همراه آنالیز و کیفیت و قیمت مناسب با کارشناسان فروش ما در تماس باشید.

خرید گلیسیرین خوراکی

منبع:

  • https://www.acme-hardesty.com/glycerin-in-the-food-industry/

نویسنده:

  • دکتر سپیده ستوده

    سپیده ستوده متولد 1371 در شهر تهران است. تحصیلات ارشد خود را در رشته داروسازی در دانشگاه تهران و دکترای خود را در دانشکده داروسازی دانشگاه سیدنی استرالیا گذرانده است. خانم دکتر ستوده از سال 1400 تا کنون به عنوان مسئول فنی و نویسنده در بهبود شیمی فعالیت می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

جدیدترین مقالات:

keyboard_arrow_up
مشاوره قبل از خرید