مونو دی گلیسیرید E 471 چیست؟
مونو دی گلیسیرید نوعی گلیسیرید است که از یک مولکول گلیسرول و یک زنجیره اسید چرب تشکیل شده است که توسط یک پیوند استری متصل شده است. دو نوع مونو دی گلیسیرید وجود دارد، بسته به اینکه کدام گروه هیدروکسیل گلیسرول استری شود:
1مونوگلیسیرید یا 2مونوگلیسیرید. فرمول شیمیایی کلی برای یک مونوگلیسیرید RCOOCH2CH(OH)CH2OH است که R زنجیره اسیدهای چرب است. فرمول خاص بستگی به نوع و موقعیت اسید چرب دارد.
به عنوان مثال، گلیسرول مونو استئارات که دارای زنجیره اسید استئاریک (18 کربن) است که به اولین گروه هیدروکسیل گلیسرول متصل است، دارای فرمول C21H42O4 است.
مونو دی گلیسیرید E 471 نوعی افزودنی غذایی است که از دی گلیسیریدها و مونوگلیسیریدهای اسیدهای چرب تشکیل شده است. به عنوان یک امولسیفایر استفاده میشود. همچنین به عنوان یک ماده پوشش دهنده میوه که به جلوگیری از پژمردگی و حفظ میوه و سبزیجات کمک میکند استفاده میشود.
مونو دی گلیسیرید E 471 می‌تواند از چربی‌ها و روغن‌های گیاهی یا حیوانی ساخته شود که به اسیدهای چرب و گلیسرول تجزیه می‌شوند. سپس اسیدهای چرب و گلیسرول با هم ترکیب می‌شوند تا مونوگلیسیرید و دی گلیسیرید تشکیل دهند. اسیدهای چرب بسته به منبع و فرآیند می‌توانند اشباع یا غیراشباع باشند.
مونو دی گلیسیرید E 471 به طور گسترده در صنایع غذایی، به ویژه در محصولات پخته شده، مارگارین، بستنی، شکلات، شیرینی‌پزی، تاپینگ‌های زده شده و سس مایونز استفاده میشود. می‌تواند بافت، ماندگاری و ظاهر این محصولات را بهبود بخشد.
خواص فیزیکی و شیمیایی مونو دی گلیسیرید
مونو و دی گلیسیریدها گروهی از ترکیبات هستند که به دلیل ساختار مولکولی خود دارای خواص آب دوست (هیدروفیلی) و آبگریز (هیدروفوبیک) هستند. این ویژگی منحصر به فرد آنها را به امولسیفایرهای عالی تبدیل می کند و به آنها اجازه می دهد مخلوط های روغن و آب را تثبیت کنند.
خواص فیزیکی:
- ظاهر: می توانند از مایعات بی رنگ تا زرد روشن، خمیر یا پولک متغیر باشند.
- حلالیت: در آب نامحلول اما در الکل، اتیل استات، کلروفرم و سایر حلال های آلی محلول هستند.
- نقطه ذوب: نقطه ذوب بسته به اسیدهای چرب خاصی که در مولکول وجود دارد متفاوت است.
- رطوبت پذیری: می توانند رطوبت را از هوا جذب کنند و بر خواص فیزیکی آنها تأثیر بگذارند.
خواص شیمیایی:
- استریفیکاسیون: استرهای گلیسرول و اسیدهای چرب هستند که از طریق واکنش های استریفیکاسیون تشکیل می شوند.
- هیدرولیز: می توانند تحت هیدرولیز قرار گیرند تا گلیسرول و اسیدهای چرب آزاد را به ویژه در شرایط اسیدی یا قلیایی تولید کنند.
- اکسیداسیون: به ویژه در حضور اکسیژن و نور مستعد اکسیداسیون هستند که می تواند منجر به رانسید شدن شود.
- امولسیون: ماهیت آمفیفیلیک آنها به آنها اجازه می دهد تا امولسیون ها را تثبیت کنند و کشش سطحی بین فازهای روغن و آب را کاهش دهند.
خواص عملکردی:
- امولسیون: می توانند امولسیون های پایدار تشکیل دهند و از جداسازی فاز در محصولات غذایی جلوگیری کنند.
- اصلاح بافت: می توانند با تأثیرگذاری بر عواملی مانند ویسکوزیته، قابلیت پخش شدن و احساس دهانی، بافت محصولات غذایی را بهبود بخشند.
- کنترل کریستالیزاسیون: می توانند رفتار کریستالیزاسیون چربی ها و روغن ها را کنترل کنند و بر بافت و پایداری محصولات تأثیر بگذارند.
- فعالیت آنتی اکسیدانی: برخی از مونو و دی گلیسیریدها خواص آنتی اکسیدانی از خود نشان می دهند و به محافظت از محصولات غذایی در برابر تخریب اکسیداتیو کمک می کنند.
این خواص مونو و دی گلیسیریدها را به مواد ارزشمندی در صنعت غذا تبدیل کرده است که در طیف وسیعی از محصولات از جمله محصولات پخته شده، لبنیات، مارگارین و شیرینی استفاده می شود.
انواع مونو دی گلیسیرید:
مونودی گلیسیریدها بسته به طول و اشباع زنجیره اسیدهای چرب، انواع مختلفی دارند.
- گلیسرول مونو استئارات که دارای زنجیره اسید استئاریک (18 کربن) است. به عنوان امولسیفایر، حالت‌دهنده خمیر و بازدارنده تبلور در محصولات غذایی استفاده میشود.
- گلیسرول مونوپالمیتات که دارای زنجیره اسید پالمیتیک (16 کربن) است. همچنین به عنوان امولسیفایر و حالت‌دهنده خمیر در محصولات غذایی استفاده میشود.
- مونولئات گلیسرول که دارای زنجیره اولئیک اسید (18 کربن، یک پیوند دوگانه) است. به عنوان امولسیفایر، روان‌کننده و عامل رفع کف در مواد غذایی و سایر محصولات استفاده میشود.
- گلیسرول مونولورات که دارای زنجیره اسید لوریک (12 کربن) است. به عنوان یک امولسیفایر، یک نگهدارنده و یک عامل ضد میکروبی در مواد غذایی و آرایشی استفاده میشود.
- گلیسرول مونوریسینولئات که دارای اسید ریسینولئیک (18 کربن، یک گروه هیدروکسیل و یک پیوند دوگانه) است. به عنوان یک امولسیفایر، یک نرم‌کننده و یک سورفکتانت در محصولات غذایی و صنعتی استفاده میشود.
جایگزین‌های مونو دی گلیسیرید:
برخی از جایگزین‌های رایج مونودی گلیسیرید عبارتند از:
- آنزیم‌هایی مانند لیپاز، زایلاناز، آمیلاز و گلوکز اکسید از که می‌توانند لیپیدها و پروتئین‌های بومی آرد را برای بهبود استحکام خمیر و نرمی خمیر اصلاح کنند.
- هیدروکلوئیدها مانند آلژینات‌ها، پکتین، متیل سلولز و صمغ پسیلیوم که می‌توانند ویسکوزیته، ژل شدن یا خاصیت اتصال به آب را برای کاهش بیات شدن و سفتی خرده نان ایجاد کنند.
- لسیتین، یک فسفولیپید طبیعی که می‌تواند به عنوان امولسیفایر و حالت‌دهنده خمیر عمل کند. می‌توان آن را با آنزیم‌ها یا آدامس‌ها ترکیب کرد تا عملکرد آن را افزایش دهد.
- روغن دی آسیل گلیسرول، نوعی روغن که به جای سه اسید چرب، دو اسید چرب دارد. این می‌تواند به عنوان یک امولسیفایر و یک جایگزین چربی در محصولات پخته شده و سایر محصولات عمل کند.
کاربردهای مونو و دی گلیسیریدها چیست؟
مونو دی گلیسیرید یک افزودنی رایج غذایی است که در بسیاری از غذاهایی که ما هر روز مصرف می‌کنیم یافت میشود. می‌تواند طعم، بافت، ظاهر و ماندگاری این غذاها را بهبود بخشد.
مونو و دی گلیسیریدها یک ماده چند منظوره هستند که عمدتاً به عنوان امولسیفایر در غذاهای زیر و برای اهداف زیر استفاده می‌شوند:
- نان: به عنوان نرم کننده خمیر عمل میکند، همچنین حجم نان و بافت آن را بهبود می‌بخشد و در نتیجه باعث افزایش ماندگاری و تازگی نان میشود.
- مخلوط کیک: حجم و بافت کیک را بهبود می‌بخشد، همچنین ساختار خرد و لطافت آن را بهبود می‌بخشد.
- مارگارین: امولسیون را تثبیت میکند.
- خامه و خامه های گیاهی: پایداری سیستم امولسیون را در محصولاتی مانند کافی میت افزایش می‌دهد.
- بستنی: احساس خامه‌ای دهانی را بهبود می‌بخشد، هوا را در بستنی تثبیت می کند، ساختاری پایدار ایجاد می کند و زمان انجماد را کاهش می‌دهد.
- سس‌ها و کره: پایداری امولسیون و قابلیت پخش شدن را بهبود می‌بخشد، چسبندگی را کاهش می‌دهد و طعم را بهبود می‌بخشد.
- پنیر: برای به دست آوردن بافتی صاف، مانند کره بادام زمینی.
- دسرها: از هوادهی و پایداری کف بهره می‌برد.
کاربرد در عناوین مختلف
- به عنوان یک امولسیفایر به مخلوط شدن و پایدار ماندن روغن و آب کمک میکند. این باعث بهبود بافت و ماندگاری محصولاتی مانند مارگارین، سس مایونز، سس سالاد، بستنی، خامه قهوه و کره بادام زمینی میشود.
- به عنوان حالت‌دهنده خمیر، خمیر را نرم میکند و حجم و بافت غذاهای پخته شده مانند نان، تورتیلا، کروسان و بیسکویت را افزایش می‌دهد. همچنین از بیات شدن یا فرو ریختن آنها جلوگیری میکند.
- به عنوان یک عامل کف‌کننده، به ایجاد حباب‌های هوا در روغن‌ها و چربی‌ها کمک میکند که می‌توان از آنها برای ساختن تاپینگ‌های زده شده، فراستینگ یا کف روغن استفاده کرد.
- به عنوان یک مهارکننده کریستالیزاسیون، از تشکیل کریستال‌های چربی که می‌تواند بر کیفیت شکلات، شیرینی و بستنی تأثیر بگذارد، جلوگیری میکند. همچنین به بستنی قوام نرم‌تری می‌دهد.
آیا مصرف مونو و دی گلیسیریدها بی خطر است؟
بله، این ماده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) و آژانس ایمنی غذایی اروپا (EFSA) و همچنین کمیته مشترک کارشناسان افزودنی های غذایی FAO/WHO (JECFA) به عنوان ماده ای ایمن تأیید شده است.
برخی از غذاهای حاوی مونودی گلیسیرید:
- محصولات پخته شده:
نان، کیک، کلوچه، کلوچه، پای، شیرینی (بیشتر بخوانید: کاربرد مونو دی گلیسیرید در نان)
- لبنیات:
کره، پنیر، ماست، خامه ترش
- دسرهای منجمد:
بستنی، شربت، ژلاتو، ماست منجمد
- محصولات صبحانه :
مارگارین، کره بادام زمینی، مربا، عسل
- سس‌ها:
سس مایونز، سس کچاپ، خردل، سس باربیکیو و سس سالاد، سس دامداری، وینگرت
- میان وعده‌ها:
پاپ‌کورن، چیپس، کراکر، چوب شور
- نوشیدنی‌ها:
خامه قهوه، میلک شیک، اسموتی
چگونی تولید مونو دی گلیسیرید
مونو دی گلیسیرید نوعی گلیسیرید است که به روش‌های مختلفی تولید میشود.
- گلیسرولیز روغن‌ها و چربی‌ها در دمای بالا که شامل تجزیه تری گلیسیرید به مونوگلیسیرید و اسیدهای چرب میشود. این فرآیند به یک کاتالیزور مانند هیدروکسید سدیم یا متوکسید سدیم نیاز دارد و می‌تواند مخلوطی از مونو، دی و تری گلیسیرید تولید کند.
- استریفیکاسیون مستقیم اسیدهای چرب و گلیسرول که شامل ترکیب اسیدهای چرب و گلیسرول برای تشکیل مونوگلیسیرید و آب است. این فرآیند می‌تواند توسط اسیدها، بازها یا آنزیم‌ها کاتالیز شود و می‌تواند خلوص بالایی از مونوگلیسیرید تولید کند.
- ترانس استریفیکاسیون تری گلیسیرید و گلیسرول که شامل تبادل زنجیره اسیدهای چرب تری گلیسیرید و گلیسرول برای تشکیل مونوگلیسیرید و بیودیزل است. این فرآیند همچنین می‌تواند توسط اسیدها، بازها یا آنزیم‌ها کاتالیز شود و می‌توان از آن برای تبدیل گلیسرول از تولید بیودیزل به مونوگلیسیرید استفاده کرد.
پس از سنتز، مونوگلیسیریدها با تقطیر یا روش‌های دیگر خالص سازی از سایر اجزاء جدا می‌شوند. آنها همچنین ممکن است تحت پردازش بیشتری قرار گیرند تا خواص یا عملکرد خود را تغییر دهند.
کشورهای تولید کننده مونو دی گلیسیرید و برندهای آنها:
- ایالات متحده آمریکا:
یکی از بازارهای پیشرو برای مونو و دی گلیسیرید و مشتقات است. برخی از برندهایی که در این کشور فعالیت می‌کنند عبارتند از DuPont، Corbion، Palsgaard و ADM.
- چین:
بزرگترین تولید کننده و مصرف کننده مونو و دی گلیسیرید در آسیا و اقیانوسیه است. برخی از برندهایی که در این کشور فعالیت می‌کنند عبارتند از Zhengzhou Honest Clothes Making Co., Ltd., Guangzhou ZIO Chemical Co., Ltd., و Hangzhou GengYang Chemical Materials Co., Ltd.
- آلمان:
بزرگترین تولید کننده و صادر کننده مونو و دی گلیسیرید در اروپا می‌باشد. برخی از برندهایی که در این کشور فعالیت می‌کنند عبارتند از BASF، Cargill و IOI Oleochemicals.
برخی دیگر از کشورهای تولید کننده مونو دی گلیسیرید عبارتند از: برزیل، مکزیک، ژاپن، هند، استرالیا و آفریقای جنوبی.
فروش مونو دی گلیسیرید
مونو دی گلیسیرید یکی از مواد اولیه‌ی مورد نیاز صنایع غذایی است. مونو دی گلیسیرید در کیسه‌های ۲۵ کیلویی محصول کشور چین در انبار شرکت بهبود شیمی برای فروش موجود می‌باشد.
قیمت مونو دی گلیسیرید
قیمت مونو دی گلیسیرید با توجه به وارداتی بودن این محصول و به دلیل عواملی چون نوسانات بازار ارز، متغیر بودن میزان واردات، میزان تقاضا در جهان، سرانه‌ی تولید و… متغییر است. شما مشتریان عزیز می‌توانید برای خرید مونو دی گلیسیرید و اطلاع دقیق از قیمت این محصول با مجموعه‌ی بهبود شیمی تماس بگیرید.
خرید مونو دی گلیسیرید
شرکت بهبود شیمی با یک دهه سابقه‌ی فروش در زمینه‌ی تأمین مواد اولیه شیمیایی برای صنایع غذایی،دارویی، آرایشی و بهداشتی و صنعتی است که مونو دی گلیسیرید مورد نیاز صنایع را با بهترین قیمت و بهترین کیفیت به شما خریدار محترم ارائه میکند. همچنین مواد اولیه خریداری شده در سریع‌ترین و کمترین زمان ممکن به وسیله‌ی سیستم حمل و نقل مطمئن به همه‌ی شهرها و شهرستان ارسال میکند.
منابع:
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.